FERRIC - ορισμός. Τι είναι το FERRIC
Diclib.com
Λεξικό ChatGPT
Εισάγετε μια λέξη ή φράση σε οποιαδήποτε γλώσσα 👆
Γλώσσα:

Μετάφραση και ανάλυση λέξεων από την τεχνητή νοημοσύνη ChatGPT

Σε αυτήν τη σελίδα μπορείτε να λάβετε μια λεπτομερή ανάλυση μιας λέξης ή μιας φράσης, η οποία δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας το ChatGPT, την καλύτερη τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης μέχρι σήμερα:

  • πώς χρησιμοποιείται η λέξη
  • συχνότητα χρήσης
  • χρησιμοποιείται πιο συχνά στον προφορικό ή γραπτό λόγο
  • επιλογές μετάφρασης λέξεων
  • παραδείγματα χρήσης (πολλές φράσεις με μετάφραση)
  • ετυμολογία

Τι (ποιος) είναι FERRIC - ορισμός

TRICATION OF IRON
Thiocyanatoiron; Thiocyantoiron; FeSCN; Fe3+; Fe(III); Fe(3+); Ferric ions; Ferric iron; Ferric ion; Ferric
  • [[Ferric oxide]], commonly, though not precisely, called [[rust]].
  • [[Pourbaix diagram]] of aqueous iron

ferric         
['f?r?k]
¦ adjective Chemistry of iron with a valency of three; of iron(III).
Origin
C18: from L. ferrum 'iron' + -ic.
Ferric         
·adj Pertaining to, derived from, or containing iron. Specifically (Chem.), denoting those compounds in which iron has a higher valence than in the ferrous compounds; as, ferric oxide; ferric acid.
Iron(III)         
In chemistry, iron(III) refers to the element iron in its +3 oxidation state. In ionic compounds (salts), such an atom may occur as a separate cation (positive ion) denoted by Fe3+.

Βικιπαίδεια

Iron(III)

In chemistry, iron(III) refers to the element iron in its +3 oxidation state. In ionic compounds (salts), such an atom may occur as a separate cation (positive ion) denoted by Fe3+.

The adjective ferric or the prefix ferri- is often used to specify such compounds — as in "ferric chloride" for iron(III) chloride, FeCl3. The adjective "ferrous" is used instead for iron(II) salts, containing the cation Fe2+. The word ferric is derived from the Latin word ferrum for iron.

Iron(III) metal centres also occur in coordination complexes, such as in the anion ferrioxalate, [Fe(C2O4)3]3−, where three bidentate oxalate ions surrounding the metal centre; or, in organometallic compounds, such as the ferrocenium cation [Fe(C2H5)2]+, where two cyclopentadienyl anions are bound to the FeIII centre.

Iron is almost always encountered in the oxidation states 0 (as in the metal), +2, or +3. Iron(III) is usually the most stable form in air, as illustrated by the pervasiveness of rust, an insoluble iron(III)-containing material.